Uitgangs-taal: Oudgrieks
Ἀγαθὰ καὶ κακά.
Ὑπὸ τῶν κακῶν Ï„á½° ἀγαθὰ á¼Î´Î¹ÏŽÏ‡Î¸Î· ὡς ἀσθενῆ ὅντα: εἰς οá½Ïανὸν δὲ ἀνῆλθεν. Τὰ δὲ ἀγαθὰ á¼ Ïώτησαν τὸν Δία πῶς εἶναι μετ᾿ ἀνθÏώπων. Ὁ δὲ εἶπεν <μὴ> μετ᾿ ἀλλήλων πάντα, ἓν δὲ καθ᾿ ἓν τοῖς ἀνθÏώποις á¼Ï€ÎÏχεσθαι. Διὰ τοῦτο Ï„á½° μὲν κακὰ συνεχῆ τοῖς ἀνθÏώποις, ὡς πλησίον ὄντα, á¼Ï€ÎÏχεται, Ï„á½° δὲ ἀγαθὰ βÏάδιον, á¼Î¾ οá½Ïανοῦ κατιόντα.
á½Ï„ι ἀγαθῶν μὲν οá½Î´Îµá½¶Ï‚ ταχÎως á¼Ï€Î¹Ï„υγχάνει, ὑπὸ δὲ τῶν κακῶν ἕκαστος καθ᾿ ἑκάστην πλήττεται.
Favoriete vertalingen
