Uitgangs-taal: Nederlands
Door zichzelf opnieuw uit te vinden overstijgen artiesten hun tijd en plaats. Salim heeft door het componeren van zijn zesde album,"namoWoman" getracht het leven in zijn thuisstad Teheran te overstijgen. Als instrumentale avant-garde progressieve rock en progressief metal album, maakt namoWoman gebruik van invloeden van microtonale Perzische muziek en wordt een nieuwe samengestelde taal geïntroduceerd, genaamd "l3abEl" (spreek uit: "Babel"), waarin het boekje van het album is geschreven.
Salim is een man van uitersten die altijd verzoening en harmonisatie tracht te vinden tussen de meest tegenstrijdige elementen. Zich ontwikkelen als een artiest van rock- en metalmuziek in een omgeving die totaal vreemd is van rockmuziek, of hoe hij zich uit in gepersonaliseerde media zoals zijn eigen samengestelde taal, komt dus allemaal automatisch bij zijn levensstijl. In zijn album uit 2012 heeft Salim een expressionistische microtonale aanpak gebruikt richting het artistieke rock/metal dat hij beschrijft als "lege ruimtes gevuld met nu en dan razende elektrische gitaren en expressieve melodieën met oosterse danselementen daaronder."
Over de concepten achter de compositie namoWoman zegt Salim: "Ik heb de mogelijkheid van het onmogelijke altijd een belangrijke manier gevonden om mijn gedachten, waarin vaak een voorkeur bestaat voor patronen en inductieve methoden van cognitie, te verruimen". "Als artiest ben ik altijd gefascineerd geweest door experimenteren met en het creëren van onverkende psychische gebieden. Om nieuwe mogelijkheden te creëren met mijn verstand, experimenteer ik graag met fundamentele concepten zoals menselijke seksualiteit. Ideeën zoals het overwegen van de menselijke seksualiteit buiten haar dualistische aard voerden me naar nieuwe denkwijzen. Fascinaties over werelden zonder koolstof hebben geleidelijk aan mijn creativiteit gevoed in het tot stand brengen van namoWoman. Misschien kan ik wel zeggen dat deze manier van denken me dwong om antwoorden te vinden op essentiële niveaus, en zo haar eigen bestaan uitdaagde."
Op de cover van het album staat Medusa, een schilderij van Carvaggio. Volgens Sigmund Freud is dit "de ultieme talisman die het beeld van castratie weergeeft". Salim zegt hierover: "Het design van de cover van namoWoman is een symbolische afbeelding, alsof de manier van het transformeren van dualistische realiteit verder gaat dan het castreren van iemands seksuele identiteit en het gereconstrueerd wordt tot iets nieuws. Alle songs in dit album worden weergegeven als perspectieven van dergelijke creatieve sferen."
Hier verschijnen Perzische kwarttonen tussen intervallen van westerse muziek. In een artikel over muziektheorie op zijn website beschreef Salim dit. Terwijl kwarttonen de muzikale taal van het album harmoniseren, probeert de samengestelde taal "l3abEl" samen met het bijhorende boekje harmonie te vestigen in het rijk van woorden.
namoWoman is digitaal en op CD beschikbaar op www.salimworld.com/album-namowoman.htm
Favoriete vertalingen
