सरुको हरफ - एस्पेरान्तो - La viro estis starita sur la roko, kun mezaĝa...

La viro estis starita sur la roko, kun mezaĝa vizaĝo, ridetis, mi sentis varman manon sur mian ŝultron, mi revenis mian vizaĝon, virino kun longaj haroj, ŝia hararo malstreĉiĝis, lumoj kiuj reflektis de akvo, estis dancataj sur lia vizaĝo, lumo, varmego, la virino estis juna kaj ŝia korbo estis pli granda ol mia,