Uppruna mál: Turkiskt
Yarım kalan bir hikayeyiz artık seninle
Ayrı yollara yürüyoruz
Hayat bu...
Serseri bir rüzgar gibi estin sen şimdi uzaklara
Ben göğsümde solgun bir gülle yaşarım yıllarca
YaÅŸamaksa bu!
Ayrı akşamlara yatıp
Ayrı sabahlara uyanırız bundan sonra
Hataları aşk sanıp
BaÅŸka tenlerde avunuruz boÅŸuna
Ve gizli gizli yaralanırız
Åžunu bil ki daima
Ben, en güzel yeri hatırana saklarım
Talan olmuş gönül bahçemde
Saçlarımda tel tel hüzünlerle
Gözlerimde azalan güneşlerle
Ben hep seni beklerim bu ÅŸehirde
Bir gün dönersin diye
Kendine iyi bak ey sevgili!
Yndis umsetingar
