.
. |
Wie is Lein?
Wie is Lein?
Lein (Marjolein) is Nederlands in hart en nieren en woont nu weer in Nederland, na een mooie tijd in Engeland en eerder Brazilië.
Het is trouwens ook te danken aan Brazilië dat ik me voor talen ben gaan interesseren. Op school was ik altijd meer geïnteresseerd in exacte vakken en toen ging ik een jaar naar Brazilië om vrijwilligerswerk te doen met straatkinderen. De eerste weken waren best moeilijk, vooral omdat mijn Portugees nog niet toereikend was ('mag ik nog wat rijst' en 'dank je wel' zijn niet altijd genoeg om te zeggen wat je voelt, vooral als je je alleen of verdrietig voelt). Op een dag, aangemoedigd door de kinderen, nam ik de sprong en begon ik zo goed en zo kwaad als het ging Portugees te praten - en ik vond het geweldig! Het moet gezegd dat je een wat merkwaardige woordenschat oppikt als je een taal leert van straatkinderen dus het was misschien maar goed dat ik een aantal jaar later terug ging naar Brazilië, dit keer voor een stage in het laatste jaar van mijn studie biotechnologie.
Op zoek naar een baan in Brazilië vond ik er één in Londen en hier ben ik dan - een celbiologe bij Queen Mary University, maar nog steeds van plan ooit terug te gaan naar Brazilië!
Als ik niet aan het werk of aan het vertalen ben, ben ik graag buiten actief bezig met dingen als roeien, rennen, schaatsen of klimmen.
Lein (Marjolein) is Nederlands in hart en nieren en woont nu weer in Nederland, na een mooie tijd in Engeland en eerder Brazilië.
Het is trouwens ook te danken aan Brazilië dat ik me voor talen ben gaan interesseren. Op school was ik altijd meer geïnteresseerd in exacte vakken en toen ging ik een jaar naar Brazilië om vrijwilligerswerk te doen met straatkinderen. De eerste weken waren best moeilijk, vooral omdat mijn Portugees nog niet toereikend was ('mag ik nog wat rijst' en 'dank je wel' zijn niet altijd genoeg om te zeggen wat je voelt, vooral als je je alleen of verdrietig voelt). Op een dag, aangemoedigd door de kinderen, nam ik de sprong en begon ik zo goed en zo kwaad als het ging Portugees te praten - en ik vond het geweldig! Het moet gezegd dat je een wat merkwaardige woordenschat oppikt als je een taal leert van straatkinderen dus het was misschien maar goed dat ik een aantal jaar later terug ging naar Brazilië, dit keer voor een stage in het laatste jaar van mijn studie biotechnologie.
Op zoek naar een baan in Brazilië vond ik er één in Londen en hier ben ik dan - een celbiologe bij Queen Mary University, maar nog steeds van plan ooit terug te gaan naar Brazilië!
Als ik niet aan het werk of aan het vertalen ben, ben ik graag buiten actief bezig met dingen als roeien, rennen, schaatsen of klimmen.