Yndis umsetingar

Je suis perdu, vois-tu,
je suis noyé,
inondé d'amour;
je ne sais plus si je vis,
si je mange,
si je respire,
si je parle;
je sais que je t'aime.

Seni gördüğüm anda çarpanlara ayrıldım,
Parabol yüzüne, elips gözlerine bayıldım,
İşte dedim benim aradığım,
İlk fırsatta aşkımı tüme-varımla ispatladım.

'n' bilinmeyenli denklemim derdim sana,
Hep teorem ispatlardık gelince bir araya,
Koni şeklinde, üçgen şeklinde yuvamızda,
Dizi dizi, seri seri çocuklarımızla.

Tam sunacakken sana evlilik önerimi,
'AnalitiÄŸimiz uymuyor' diyerek terk ettin beni,
Eğer evet deseydin Cauchy bile kıskanacaktı bizi,
Oysa türevini alacak kadar sevmiştim seni,
Sana olan aşkım reeldi, lineerdi.

Tanjantımı hesaplamadan giden vefasız sevgilim,
Rüyalarımda hep seni görürüm,
Benim biricik hiperbolüm, minik parabolüm.
Nerde eski determinant, diskriminant formülüm.
Dön bana , entegralimi al signum yüzlüm,
Eğer dönmezsen kahrımdan ölürüm.

Bak ÅŸu kalbimin fonksiyonuna, periyoduna,
Asimtodumu bulda grafiğimi çiz bana,
Söz veriyorum “konikçiğim” demem sana,
Seni çok seviyorum anlasana..

bir gün mezarlarımızda güller açacak ey halkım, unutma bizi...