原始文本 - 冰岛语 - Ég er einn - eftir Már Elíson

Ég er einn og þögninn ærir mig
allra best mér gengur þá ég hugsa’um þig.
Tíminn líður, tapast árin fljótt
dagur tifar þar til breytist hann í nótt.

Þegar lít ég yfir farinn veg
allar minningar í hugann fram ég dreg.
Vetur líður, vorið fer á ról
því við áttum bara sumartíð og sól.

Þó er eitt, sem verð að segja þér
veit það vel, hve heitt þú unnir mér.
Þarf að segja, þér, varðandi mig
gleymi oft að segja hvað ég elska þig.