Limba ţintă: Esperanto
AnkoraÅ ne ekaperis violoj.
Kaj estas freÅeco en la aero,
La Astro brilas supre super la neÄo,
Glacio forpereas eron post ero.
AnkoraÅ ne ekaperis violoj.
Kaj pluvojn alportas la vento
La Astro briletas, ekmatene,
Super la nokto, en silento.
AnkoraÅ ne ekaperis violoj.
Sed iliaj folioj eliras el profundo
Herboj altiÄas, tigoj lonÄiÄas
Dum pli verda fariÄas grundo.
AnkoraÅ ne ekaperis violoj.
Sed dornarbeto Äermas kiel sagoj,
Krokusoj ekkreskas, birdoj kantas
Tra longaj horoj etendiÄas tagoj.
AnkoraÅ ne ekaperis violoj.
Sed la enhavita promeso
En ĉiuj el iliaj signoj
Estas “vintron ni metos en ĉesoâ€.
AnkoraÅ ne ekaperis violoj.
Sed plektu ni kronon por princino
Por Åin saluti en Åia verdeco,
De la Printempo la Diino.
Ruth Kilgallon-Thierry
1a. marto 2006