You choose your country and it's people.It's very noble.But you renounce your own life and those people,who loves you and cares about you.You try to abscond behind the wall of silence.Is it honest?I'm not your judge.Is it painful?Of course it is
Ülkeni ve insanlarını seçiyorsun. Bu övgüye değer. Ama kendi hayatından ve seni seven, önemseyen o insanlardan vazgeçiyorsun. Sessizlik duvarının arkasına kaçıp saklanıyorsun. Bu doğru mu? Ben senin yargıcın değilim. Bu acı verici mi? Elbette öyle.
Zuletzt bestätigt oder bearbeitet von FIGEN KIRCI - 11 November 2008 20:18