As propaganda has become inscreasingly discredited as an unethical tool for the manipulation of public opinion, new models of supposedly ethical persuasion have been developed. These models have attempted to notionally distance public relation from propaganda (despite early public relations theorists regarding them as one and the same thing) and provide legitimacy for the public relations profession.
Propaganda, kamu düşüncesinin manipule edilmesinde etik olmayan bir araç olarak hızla kötülenirken, güya etik olarak ikna etmenin yeni modelleri geliştirildi. Bu modeller, halkla ilişkileri propagandadan kavramsal olarak ayırmaya (ilk halkla ilişkiler teorisyenlerinin bunları bir ve aynı şey olarak değerlendirmelerine rağmen) ve halkla ilişkiler uzmanı için meşruluğu sağlamaya çalıştılar.